Oudejaarsavond Rummikub

Van de twee potjes (tot nu toe) eentje gewonnen.

Strips

"Pearls before swine", een Amerikaanse dagstrip, ook in vertaling te lezen in de Nederlandse jongerenkrant 7Days, had laatst een leuk stripje over bordspellen.

Onze op en top Hollandse "Heinz" kan er ook wat van.

Hoed af

Een paar jaar geleden stond ik bij Het Goed in Assen met een exemplaar van het spel Diplomacy in handen. Het zag er nogal ouderwets uit en ik had geen goede ervaringen met het meenemen van ouderwetse spellen uit Het Goed. Bij thuiskomst kwam ik er dankzij BoardGameGeek al snel achter dat mijn wantrouwen onterecht was. Diplomacy is een klassieker die in elke spellenverzameling thuis hoort.

Gelukkig kon ik vorige week zondag die fout goedmaken. Op de vlooienmarkt in Hardenberg stuitte ik op een exemplaar van Diplomacy. Zat nota bene onderin een doos met mindere goden als De Wraak van Toetanchamon. Ik was al bijna doorgelopen. Gelukkig besloot ik nog even wat dieper te graven.

Voor vijf euro mocht ik hem overnemen.

Verderop vond ik nog Fantasy Warriors en de uitbreiding Fantasy Warriors: De Draken komen!, nog in plastic samen voor zes euro.

Statafelspel

Afgelopen weekend heb ik ondervonden dat er zoiets bestaat als een statafelspel.

We hadden een statafel in de werkkamer staan bij de kast met spelletjes, en veel bezoek op een jeugdige leeftijd dat wel een spelletje wilde doen. Ik kan u vertellen: Set en Kakkerlakkensalade doen het uitstekend aan een statafel.

Moeten er verder geen glazen of versnaperingen op staan.

Mat

Kunst in dorpshuis 't Trefpunt in Nieuwolda (Gr.).

Lippenstiftschaak

 

Gezien in het tijdschrift 101 Woonideeën. Twee dames spelen schaak. Op een bord dat rood en wit geblokt is. En waarbij de speelstukken zijn vervangen door lippenstiften. Althans, dat maak ik er van.

Kloospelveen? Oospelpark! Met dino's

Gisteravond mocht ik aanschuiven bij de Drentse Bordspelers voor een potje Evo. Smallworld met dino's, oneerbiedig gezegd. Het was aan het Oosterpark, hetgeen de woordspeling Oospelpark legitiem maakt.

Een beetje dan, tenminste.

Ik begon met twee zwarte dino's en een leeg bord waarop genenmateriaal gelegd kan worden. Dat genenmateriaal kun je verkrijgen in een veiling. Je kunt bijvoorbeeld bieden op "verder lopen", "meer hoorns" of "kan tegen hitte". Die eigenschappen zijn belangrijk, omdat het klimaat steeds verandert. Je dino's zijn het ene moment veilig in bruine gebieden, het volgende moment in witte gebieden. Dat wordt rennen.

Eén ronde verloopt als volgt:

1. Het klimaat verandert. Zijn mijn dino's nog veilig?
2. Bieden op genenmateriaal. Welke eigenschappen heb ik nodig?
3. Verplaatsen. Waar moet ik heen?
4. Voortplanting. Waar laat ik mijn babies?
5. Puntentelling. Hoeveel dino's heb ik?

Na een bepaald aantal ronden valt er een meteoriet uit de lucht en is het spel afgelopen. Degene met de meeste punten heeft gewonnen. Als meerdere spelers hetzelfde aantal punten hebben wint degene met de meeste dino's. Als daar ook geen verschil in is, is het gelijkspel. In ons geval haddden drie spelers 31 punten en een gelijk aantal dino's, één speler 28 punten, en ik 26.

Ik had verwacht verder achter te staan. Mijn dino's waren niet zo goed geëvolueerd en legden al snel het loodje. Ik had extra hoorns, wat handig is in gevechten, maar er werd niet veel gevochten. En ik had niet zo veel goede eigenschappen omdat ik altijd weinig bood in de veilingen. Dat had ik misschien toch moeten doen. Mijn tegenstanders konden bijvoorbeeld twee babies maken, of hun dino's veel meer verplaatsen.

Mijn lege spelersbord

Allemaal wijze lessen voor de volgende keer. Volgens mij is het verstandig om spaarzaam te bieden, maar niet té spaarzaam. Mijn tegenstanders boden grof geld (punten) op eigenschappen, maar ik geloof dat het rendement op al die investeringen niet altijd even hoog was. Wat heeft het ze nou helemaal gebracht, behalve de overwinning?

Al met al geen onaardig spel dat ik met alle plezier nog eens speel maar niet hoef te hebben.

Onze Taal doet aan spel(l)en

Als liefhebber van spellen vind ik het altijd leuk om iets te lezen over spellen. Met name als dat in tijdschriften is die normaliter niet over spellen schrijven. Zoals Onze Taal, dat schrijft over Memory, Monopoly en Mens-erger-je-niet.

zo 18-08

Zondagavond even voor twaalf uur op Comedy Central: Jerry Seinfeld speelt Scrabble met zijn moeder.

Leve koning Willem

Geen betere spellenwinkel dan Plok Strips en eh ... dinges in Assen. Dat kan ik nu makkelijk zeggen, want de winkel bestaat niet meer, en dus is het moeilijk vergelijken. Maar als Plok Strips en eh ... dinges nog bestond, dan kwam Koning Willem in Deventer overtuigend op de tweede plaats.

Een ruime winkel en een ruim assortiment aan spellen. Daarnaast ook nog eens heel veel puzzels, vinyl en pop memorabilia. Genoeg om in rond te snuffelen dus. En het blijft niet bij de winkel alleen. Het bruist en bubbelt rondom. In hun eigen woorden: "We hebben een plek geschapen waar alles samenkomt."

(En een paar huizen verder aan de overkant van de straat: De Stempelgalerie. Ook een bezoekje waard.)

Piekiesmarktvangst 2013

Foto van Catawiki.nl

Ik heb wel eens betere vangsten gedaan op de piekiesmarkt van Coevorden. Zie eerdere berichtgeving in dit weblog. Dit keer moest ik genoegen nemen met het Coevordens Ganzenspel en Regenboogslang. Regenboogslang had ik al, maar die van mij is meer versleten dan het exemplaar dat ik heb gekocht voor een luttele 50 cent.

De laatkomer

Verkrijgbaar bij onder andere bol.com: De laatkomer van Dimitri Verhulst. Met op de voorkant een ganzenbord. Meteen rees bij mij de vraag: "Waarom heeft een ganzenbord altijd 63 vakjes?" Gelukkig wist Wikipedia het antwoord:

"Er bestaan veel verschillende uitvoeringen van het spel, maar de indeling van het bord is steeds dezelfde. Ganzenbord heeft een speelvlak van 63 velden, het product van de twee symbolische getallen 7 en 9."

In het artikel op Wikipedia staan nog veel meer wetenswaardigheden over ganzenbord. Daaruit blijkt dat de tekenaar van de voorkant van het boek zich bij de indeling van de vakjes niet aan de eeuwenoude regels heeft gehouden.

Groot denken

Kiezen tussen Assen en Coevorden? Dat hoeft niet. Want er is ook Drentse Bordspelers.

Ik citeer:

"Wij zijn een groep mensen uit Drente en zuid Groningen die helemaal gek zijn op het spelen van bordspellen. Sinds begin 2013 hebben een aantal mensen met dezelfde passie voor bordspellen elkaar leren kennen. in maart van dat jaar zijn we begonnen om samen avonden te organiseren en meer mensen uit de buurt met dezelfde passie als ons te leren kennen. Op het moment komen we 1x per 2 weken en soms zelfs elke week bij elkaar om een bordspel te spelen en nieuwe bordspellen te leren kennen. We spelen dan ook zeer verschillende spellen en hebben niet een soort spel wat we spelen. Daarnaast is er ook een clubje wat regelmatig RPG speelt. We zijn altijd op zoek naar meer mensen met deze passie en hopen via de site en het forum dan ook meer mensen te ontmoeten die een keer gezellig mee willen doen. Spreekt jouw dit aan meld je dan even aan op het forum, stel je voor en schrijf je in voor een spelavond."

De trilogie compleet

Waarom zou je spellen nieuw kopen als je er ook op andere manieren aan kunt komen? En dan bedoel ik natuurlijk: eerlijke manieren.

Het spel Tikal kreeg ik als vergoeding voor het maken van een logo voor een startend bedrijf. (Dat heet met een duur woord een "barter".) Tikal is er eentje uit de beroemde masker-trilogie van de spelauteurs Kiesling en Kramer. De andere twee spellen zijn Java en Mexica. Die trilogie heet de masker-trilogie omdat op elke doos een levensgroot masker staat.

Eerder dit jaar vond ik tot mijn grote verrassing Java bij kringloopwinkel Het Goed. En vorige week, alweer bij hetzelfde Het Goed, de derde uit de trilogie: Mexica. Voor 2,95 euro. Compleet en in prima staat.

Het lijkt er op dat iemand langzaam maar zeker de spellenverzameling van de hand aan het doen is. Ik denk dat ik maar eens regelmatig een bezoekje aan Het Goed ga brengen. Kijken of er nog meer te vangen is.

CSI: Kloospelveen

Maandagavond RTL4: CSI: New York. Er is een moordenaar actief die mensen ombrengt volgens de specificaties van het bordspel Cluedo. De rechercheurs pakken snel het speelbord er bij.

Zullen ze de moordenaar te pakken weten te krijgen? Of gaan ze eerst een spelletje doen? Ik zou het wel weten.

Terschelling

Volgende week gaat de middelste op excursie naar Terschelling. En er moeten bordspellen meegenomen worden. Gelukkig hebben we voor dit soort gelegenheden Munchkin in huis. En twee uitbreidingen.

Mij hoef je voor Munchkin niet wakker te maken of te houden. Op een kamp vol middelbare scholieren zal het wel in de smaak vallen. Je bent een krijger (of elf, of ork, ...) die zich door een lange reeks kelders vecht naar level 10. Onderweg versla je monsters en verzamel je spullen. Daarbij is het zaak je medespelers als tegenstanders te beschouwen. Niet voor niets heet één van de uitbreidingen "de zwakken geslacht".

Een tweede spel dat meegaat in de koffer is Perudo. Dobbelen en bluffen. Daarbij kun je dobbelstenen verliezen, en degene die als eerste al zijn of haar dobbelstenen heeft verloren is de verliezer.

Beide spellen zijn vooral geschikt voor "meenemen op kamp" omdat je ze met veel personen tegelijk kunt spelen en veel interactie kennen.

Jaarlijst spellengek 2013

De website spellengek.nl roept jaarlijks op tot het insturen van een top 20 zodat daar de top 100 van de lage landen uit samengesteld kan worden. Dit jaar is dit mijn lijst.

1.  Klaverjassen. Traditioneel op de eerste plek: Klaverjassen. Dit jaar wederom het meest gespeelde spel hier in huis. Het is vooral zo aantrekkelijk vanwege de korte potjes van steeds 8 slagen, die na 16 keer culmineren tot 1 grote boom. Al heb je de boom verloren, dan toch kun je een paar leuke rondjes hebben gehad. Het is een spel dat lekker veel ruimte geeft voor nakaarten en andere sfeerbepalende elementen, zoals eten, drinken en kletsen.
2. Memoir '44. Nieuw in de kast als alternatief voor Risk. Dit spel scoort vooral hoog op spelbeleving. Het zijn maar een paar simpele regels en een handvol dobbelstenen, en toch voelt het alsof het lot van je manschappen in jouw hand ligt. WO2 zal nooit meer hetzelfde zijn.
3. Small World. Al wat langer in de kast als alternatief voor Risk. In korte tijd de gezinsfavoriet geworden. Dat wil zeggen dat je er iedereen wel minstens lauw voor weet te krijgen. Heeft vooral met het fantasy-thema te maken.
4. Brass. Nieuw in de kast. Na drie avonden regels doorlezen en tutorials bekijken durfde ik het wel aan om dit beruchte spel te gaan spelen. En daar heb ik geen spijt van gehad. Wat een heerlijke hersenkraker. Ik hoop dat er nog een tweede keer komt. Maar dus na 1 keer spelen al in de top 20 terechtgekomen.
5. Mare Nostrum. Al wat langer in de kast als alternatief voor Risk. En ondertussen als winnaar van de “beste alternatief voor Risk”-verkiezing uit de bus gekomen. Dit op grond van het feit dat het van de alternatieven het vaakst gespeeld is het afgelopen jaar. Wat vooral goed is uitgewerkt, is dat een wereldrijk behouden niet gemakkelijk is.
6. Boonanza. Uwe Rosenberg verdient een standbeeld in de bordspellenhemel alleen op basis van dit spel. Niet al te eenvoudig maar toch snel te leren. Het mooiste vind ik dat vals spelen (de volgorde van de kaarten in je hand veranderen) zo ontzettend makkelijk is. Het grenzeloze vertrouwen van Uwe in de rechtschapenheid van de spelers is ontroerend.
7. Puerto Rico. Jarenlang de nummer 1 op BoardGameGeek, en terecht. Heerlijk uitgebalanceerd spel. Elke keer weer een avontuur.
8. Puerto Rico kaartspel. Dit spel kenden we eerder dan de grote broer. Is de mindere qua spelbeleving en diepgang, maar komt veel vaker op tafel omdat je sneller kan beginnen en eerder klaar bent.
9. Agricola. Toen we Agricola net hadden werd het bijna stuk gespeeld. Na een aantal jaren blijkt het een echte “stayer” te zijn. Wordt niet elk jaar veel gespeeld, maar wel elk jaar.
10. Pandemie. Qua spelbeleving kunnen er weinig tippen aan Pandemie. Wie herinnert zich niet die ene keer dat met nog maar 1 uitbraak te gaan en nog maar 1 trekkaart op de stapel en het hele bord vol gekleurde blokjes het laatste medicijn uitgevonden werd? Of net niet?
11. Axis & Allies. Geleend van kennissen als alternatief voor Risk. Je moet er even de tijd voor nemen en met z'n allen in de juiste stemming zijn, maar dan heb je ook wat.
12. Civilization. Nieuw in de kast als alternatief voor Risk. Ook al is het een oudje. Kan nog uitstekend meekomen met de jonkies. Ik zou heel graag een moderne versie van dit spel uitgebracht zien worden. Nieuw artwork, hier en daar wat sleutelen aan de regels misschien, en dan heb je volgens mij een nieuwe klassieker.
13. Lord of the Rings. Bij de boeken ben ik nooit verder gekomen dan halverwege het eerste deel, en bij de films heb ik moeite om wakker te blijven, en bij het spel hebben we Sauron nog nooit kunnen verslaan. De boeken en films laat ik achter me, maar het spel blijf ik proberen.
14. Regenwormen. Klassieker die nooit verveelt en in geen enkele spellenkast mag ontbreken.
15. Santiago. Dit spel haalt de top 100 waarschijnlijk niet. Jammer. Het mechanisme rondom het omkopen van de kanaalopzichter is origineel en effectief. En dan zit er ook nog zo'n mooi vormgegeven compact spel omheen. Alleen al het feit dat je het speelbord niet hoeft open te klappen is een genot.
16. Le Havre. Uwe's “Agricola-plus” kent minder spelbeleving maar meer breinbrekerij. Wel jammer dat een vroeg opgelopen achterstand bijna niet meer in te halen valt.
17. Medina. Dit spel haalt de top 100 waarschijnlijk niet. Eén van de eerste spellen die ik kocht. Een doos vol hout en een leeg bord is waar je mee begint. Het eindresultaat, een woestijnstad, vind ik nog altijd adembenemend. Prachtig uitgevoerd.
18. Kaiser. Dit spel haalt de top 100 waarschijnlijk niet. Nog maar twee keer gespeeld maar het smaakt naar meer. Niet omdat ik denk dat het een uitstekend spel is, maar omdat ik heel graag wil weten hoe het werkt. 't Is net als met Brass: het geeft een heel ander soort speelplezier dan Agricola of Pandemie. Het geeft het plezier van het ontdekken van de mogelijkheden en de hoeken en randen van het spel. Een blik in het brein van de maker.
19. Koehandel. Klassieker die nooit verveelt en in geen enkele spellenkast mag ontbreken.
20. De bruggen van Shangri-La. Omdat ik in mijn lijst toch graag 1 spel van Leo Colovini wil. Elk van zijn spellen heeft verrassende en originele mechanieken. Dit is de laatste ontdekking. Gered van de rommelmarkt.

"Rioolrat: spel vol poep en obstakels"

Ben ik net vertrokken uit Kloosterveen, is er ineens iets te beleven op spellengebied. Renso Oldenbeuving (uit Kloosterveen) maakt kans op het winnen van de wedstrijd "Disney's leukste spel van Nederland" met zijn uitvinding "Rioolrat". Levert hem in ieder geval al een artikel in het Dagblad van het Noorden op.

Lang nadenken over de volgende zet

Over de volgende zet van en met Kloospelveen wordt lang en diep nagedacht. Beheerder dezes is verhuisd van Kloosterveen naar Coevorden. En heeft het daar nogal druk mee. Naamswijziging? Beleidswijziging? Opheffing? Wie zal het zeggen?

Ingepakt

Alle spellen zitten in verhuisdozen. Alle dozen minus één gaan straks in de opslag. De inhoud van die ene doos is voor in de woonkamer. Daar zitten klassiekers in als de Kolonisten van Catan en Smallworld. Zodat we binnenkort weer wat te spelen hebben, daar aan de andere kant van Drenthe.

Vele kamelen

Koninginnedag 2012 kon ik Targui aan mijn collectie toevoegen. Sindsdien ongespeeld in de kast, totdat onze verhuizer uitriep dat hij al jaren op zoek was naar dat spel. Toen snel wat spelers opgescharreld. Heb het nu 2 keer gespeeld, een keer met 4 en een keer met 3 spelers.

Targui met Risk vergelijken is niet verkeerd. Spellen worden vaak met Risk vergeleken, en volgens mij vaak ten onrechte, maar hier durf ik het wel. Er zijn uiteraard wel veel verschillen.

Ten eerste is het speelbord elke keer anders. Er zijn verschillende soorten landschapstegels en die worden in het begin willekeurig over het bord verspreid. Daarbij is het bord één grote plastic tegelhouder, zodat de tegels niet kunnen verschuiven. Had Catan dat maar. Op een tegel kan een wit vierkant staan, de economische waarde, en/of een zwarte driehoek, de gevechtswaarde.

Ten tweede is de beurtvolgorde elke keer anders. Met een dobbelsteenworp wordt bepaald hoeveel beurten ieder krijgt. Voor elke beurt wordt een spelerskaartje aan een trekstapel toegevoegd. Daar komt nog weer een noodlotkaart bij en dat wordt allemaal gehusseld. Die kaartjes worden één voor één afgewerkt. Geel kaartje? Geel is aan de beurt. Op deze manier kan het gebeuren dat een speler meerdere keren achter elkaar aan de beurt is.

In een beurt mag je twee dingen doen:

1. Bewegen met je kamelen. Je mag vanuit één tegel naar één aangrenzende tegel trekken. Horizont-, vertic- of diagon-aal. Als daar al een andere speler met kamelen staat wordt het knokken, oftewel: gooien met een dobbelsteen. De worp plus het getal in de zwarte driehoek, delen door 2 naar beneden afgerond is het aantal kamelen dat de verdediger moet inleveren. Daarna mag de verdediger gooien. Dat gaat net zo lang door tot de aanvaller stopt of in één van beide tegels geen kamelen meer staan.
2. Kamelen kopen. Aan het eind van de ronde, alle kaartjes zijn getrokken, krijgen alle spelers de munten die zijn aangegeven in de witte vierkanten van de tegels die ze in bezit hebben.  In elke beurt mag je 1 keer kamelen kopen en die dan op 1 tegel neerzetten.

Veel ingewikkelder dan dit wordt het niet. Het is zaak om zo snel mogelijk gebieden met een hoge economische waarde in bezit te krijgen, zodat je veel kamelen kunt kopen, zodat je je tegenstanders kunt verslaan. Als je je in het begin een beetje gedeisd houdt terwijl de tegenstanders elkaar bevechten en daardoor kamelen verliezen, dan kun je op een gegeven moment je slag slaan. Het is meestal slim om het tentenkamp van de tegenstander te bezetten. Die krijgt vervolgens geen munten meer. Zorg er dus ook voor dat je je eigen tentenkamp niet verliest.

Targui is een prettige afwisseling van Risk, net als Axis & Allies en Smallworld. Waarbij van dit rijtje een potje Targui nog het meest overeenkomt met een potje Risk, qua speelduur en complexiteit.

Liegende piraten

Als je een spel niet helemaal begrijpt, en dat is geen schande, want spellen zijn erg ingewikkeld tegenwoordig, dan kan een instructievideo helpen. Voor het spel Perudo is er zelfs een avondvullende piratenfilm om het spel heen gemaakt. Helaas zijn ze in hun opzet niet zo goed geslaagd. De rest van het verhaal en de onapetijtelijke acteurs leiden behoorlijk af.

 Ik raad u aan om het spel Perudo gewoon vanuit het regelboek te leren. Of een andere video op te zoeken op het wereldwijde web.

Vier op een rij er bij

Op het forum van Bordspelmania.eu werd eind vorig jaar gevraagd om de goede spelvoornemens van 2013. Mijn eerste goede voornemen was: geen nieuwe spellen kopen. Daar heb ik me tot nu toe keurig aan gehouden. Mijn tweede goede voornemen was: voor tweedehands spellen niet meer dan 5 euro betalen.

Vorige week dinsdag heb ik voor 8 euro 50 vier tweedehands spellen gekocht bij Het Goed. Dus aan dat goede voornemen heb ik me ook gehouden. De spellen die ik gekocht heb zijn:

• Java. Wat een vondst! Eentje van de beroemde masker-trilogie. Tikal heb ik al. Nog één te gaan. Boordevol hoogwaardige onderdelen.
• Rotterdam. Volgens BGG geen hoogvlieger. Of beter gezegd: een spel met weinig diepgang. Maar het is Nederlands en het heeft bootjes en het is compleet, dus ik heb geen spijt.
• Perudo. Dit is het spel dat de piraten spelen in de speelfilm Pirates of the Caribean deel 2. U weet wel: die man met het octopushoofd en die man met de schelpenschedel en de held. De oorspronkelijke naam is Liar's Dice, maar het is al onder vele ander namen vermarkt. Verrassend leuk.
• Lucky Luke: wanted. Het is met Lucky Luke, dus die kon ik niet laten liggen.

Drie van deze spellen waren 2 euro, en eentje was 2 euro 50. Ikzelf vond Java de meest waardevolle, maar voor Perudo vroegen ze het meest.

Alweer Monopoly

Op de voorkant van het juridisch maandblad Ars Aequi prijkt regelmatig een treffende foto van Marten Hoogstraat (www.whiteframe.nl). Je zou het ook een illustratie kunnen noemen. Deze maand een bewerking van het spel Monopoly. Helaas slaat ook hij de plank een heel klein beetje mis. Op de middelste gele straat en op de middelste groene straat prijkt eenzaam één hotel. Dat is niet volgens de regels. Je mag pas een hotel bouwen op een straat als op alle straten in die stad vier huizen staan.

Maar toch, stukken beter gedaan dan de fotograaf van de Praxis.

Ganzenpas

Ergens in de tweede helft van maart verhuist de beheerder van dit weblog met zijn hele hebben en houden naar Coevorden. De ondertitel "Website voor bordspelspelers e.d. in Kloosterveen e.o." wordt daarmee onjuist. Dat wordt dan "Website voor bordspelspelers e.d. in Coevorden e.o." Waarmee de woordspeling "kloospelveen" ook een beetje ... eh ... nergens meer op slaat. Hoe noem je een weblog dat over bordspellen en Coevorden gaat? Iets met ganzen ligt voor de hand. Alleen bestaat dan het gevaar dat mensen denken dat ze voor een gezellig potje Ganzenbord bij me langs kunnen komen. Ik héb niet eens Ganzenbord.

Gewoon de naam houden met een fikse toelichting lijkt me voorlopig het beste.

Of COEVSPELRDEN

De lijst van 2012

In 2012 is het totaal aantal keren dat ik een spel gespeeld heb gedaald naar een schrikbarend 152. In 2009 was dat nog 383, in 2010 240 en in 2011 274. En dat terwijl de hoeveelheid spellen in mijn kast almaar toeneemt. Dat loopt nu tegen de 150. Nog even en ik heb meer spellen dan dat ik speel, in een jaar.

Wat heb ik het meest gespeeld in 2012?
19 x Klaverjassen.
7 x Memoir '44.
6 x Quarto!, Smallworld.
5 x Backgammon.
4 x Ballonrace, Mare Nostrum.
3 x Boonanza, Vier op een rij, Vrijdag, Hive, Naval Battles.

Memoir '44, Quarto!, Backgammon en Vrijdag zijn dit jaar nieuw in de collectie gekomen, en Ballonrace en Naval Battles eind vorig jaar, wat het vele spelen verklaard. Klaverjassen en Boonanza zijn mijn eeuwige favorieten. Smallworld en Mare Nostrum hebben zich bewezen als uitstekende vervangers van Risk.

Het spel dat ik het laatst gespeeld heb in 2012 is de klassieker Puerto Rico. Dat smaakte meteen weer naar meer. Maar toen was het meteen ook al tijd voor de oliebollen.