Tegeltjeswijsheid

Het lijkt tegenwoordig wel of spellen steeds ingewikkelder worden. Ik geef Agricola de schuld. Daar kreeg je een setje basisregels plus een hele stapel kaarten met uitzonderingen daarop. (Geen kwaad woord verder over Agricola.) Opeens leken meer spellenbedenkers dit toe te passen. Op zich niks mis mee, maar je vervreemd daarmee wel de gelegenheidsspeler.

Gelukkig is er nu Azul. Verzonnen door Michael Kiesling, een oude rot in het vak. (Tikal, Mexica, Java, Torres, ...) Tegeltjes verzamelen en vervolgens aanleggen volgens een paar bedrieglijk eenvoudige regels. Je kunt tegenstanders dwars zitten door tegels te kiezen die zij hard nodig hebben, of door ze tegels in de maag te splitsen die ze niet kunnen gebruiken en dus strafpunten opleveren.

Op het rijtje van 4 foto's hier onder is de eerste er eentje van Azul. Prachtig spelmateriaal.

Daarna nog Chairs, een soort liefdesbaby van Jenga en Pinguin Panic, waarin je stoelen moet stapelen totdat ze op zijn.
En King of Tokyo, waarin je Tokyo moet veroveren en moet zien te behouden met een monster dat je naar wens kunt aansterken.
En Dixit, waarin je een plaatje zodanig moet beschrijven dat precies 1 medespeler kan raden welk plaatje je bedoeld.

Best simpele spellen.

Dus misschien valt het nog wel mee met de ingewikkeldheid van nieuwe spellen, en zoek ik gewoon in de verkeerde hoek.

Nieuw Amsterdam (Niet meer zo nieuw)

Van alle spellen die ik ken is Nieuw Amsterdam & the Dutch West India Trading Company waarschijnlijk het strengst. De acties die je doet komen nogal nauw. En je moet er nog op bieden ook.

In New Amsterdam probeer je roem (overwinningspunten) te vergaren in de kolonie. Dat kan op drie manieren:

• Huiden verschepen
• Verkiezingen houden
• Landbouwgrond in productie nemen

Tot zover is er niks aan de hand. Maar.

• Om huiden te kunnen verschepen moet je ze eerst kopen van de indianen. Daarvoor heb je goederen nodig. Die krijg je pas als je boten hebt laten uitvaren met diezelfde huiden. Om al die goederen tussentijds op te kunnen slaan heb je pakhuizen nodig, waar je hout voor nodig hebt om te kunnen bouwen. Dat hout krijg je door landbouwgrond te ontginnen. Door dat ontginnen trekken de indianen weg, waardoor je maïs nodig hebt om ze te bereiken. Die maïs krijg je van je landbouwgrond.
• Om lekker veel overwinningspunten te halen uit de verkiezingen moet je veel huizen hebben. Waar je hout voor nodig hebt om te kunnen bouwen. Dat hout krijg je door landbouwgrond te ontginnen. Maar elk huis heeft maïs nodig om te kunnen behouden. Die maïs krijg je van je landbouwgrond.
• Als je landbouwgrond in productie neemt levert je dat op korte termijn hout en op lange termijn maïs op, maar niet meteen heel veel overwinningspunten.

Er zijn 6 rondes. Aan het begin van elke ronde wordt er geboden op acties. Dat zijn er 2 of 3. Daarnaast heb je nog 3 'kleine acties'. Je hebt ze allemaal keihard nodig om je slinkse plannen uit te kunnen voeren. Als je niet goed hebt nagedacht kun je je goederen niet kwijt, of je huiden slechts voor een habbekrats, of krijg je de boerderij niet aan de praat, of lopen je verkiezingen niet zoals je gehoopt had. Gaandeweg voel je je brein opwarmen. Van plezier, en van frustratie.

Het spel is zo listig geconstrueerd dat het bijna een puzzel lijkt. Oplosbaar. Dat resulteert er in dat je na afloop nadenkt over een goede strategie voor de volgende keer. Want die volgende keer gaat er zeker komen.