Lincoln doorgronden

Martin Wallace, bekend van het lastig te doorgronden Brass, kan bij mij wel een potje breken. Eén van mijn eerste spellen, Tyros, is ook van hem. Middels Kickstarter is Lincoln nu binnen gekomen. En meteen is er op BoardGameGeek een enorme discussie losgebarsten over de (ondoorgrondelijke) regels. Wat mij doet vermoeden dat dhr. Wallace naast een uitmuntende spelontwerper een bedroevende regelschrijver is. Of hij verondersteld dat de spelers dezelfde dingen logisch vinden als hij zelf. Ik moest een keer of wat heen en weer bladeren om te snappen wat hij bedoelde. Net als bij Brass. En dan nog weet ik niet zeker of ik alles goed begrepen heb, want sommige dingen lijken elkaar tegen te spreken of te overlappen, wat de verwarring vergroot. Zo heeft hij het bijvoorbeeld over 'removed from play' en 'permanently removed from play'. Zijn dat verschillende dingen? Is de eerste hetzelfde als 'discarded', waar hij het ook vaak over heeft?

Op zich, als je het met je tegenstander eens bent over de interpretatie is er niks aan de hand op het moment dat je wilt gaan spelen. Maar het zou zo mooi zijn als je volgens de regels speelde die de maker in zijn (ondoorgrondelijke) hoofd had.

Het spel ziet er overigens tiptop uit. Ingehouden, sfeervol en functioneel geïllustreerd.

Koeien & Moeien & Opa

Op het SpellenSpektakel in Eindhoven zag ik een exemplaar van het spel Koeien & Moeien. Dat is in de jaren tachtig van de vorige eeuw uitgegeven door het weekblad Boerderij. Op dit exemplaar zat een sticker van Opa. Mijn exemplaar heeft dat niet. Ik weet niet welke van de twee bijzonder is.

Koeien & Moeien is een wat vereenvoudigde versie van Monopoly. Je koopt weides en vult die met koeien. Op grote kavels kun je meer koeien houden. Je kunt ook een variant spelen waarbij je de kavels klein houdt en een natuurbeheervergoeding opstrijkt.

Veel houten koetjes. Voor die tijd best uniek. Tegenwoordig zijn 'animeeples' alomtegenwoordig.