Smallworld

De laatste toevoeging aan mijn spelverzameling was Smallworld. Het honderdste spel. Bij de beslissing over de aanschaf heb ik de hulp ingeroepen van de leden van BoardGameGeek. Zie hier. En wat blijkt? Smallworld (Of: Small World. Of SmallWorld) is een groot succes. Zowel binnen als buiten het gezin. Zelf ben ik er niet kapot van, maar ach..

Wat iedereen van Smallworld dient te weten is dat het eigenlijk heel simpel is. Het kent maar een paar regels, met daarop enorm veel uitzonderingen. Het 'stroomschema' dat je als speler moet doorlopen is het volgende:
1. Heb ik een actief ras? JA, ga naar 2; NEE, ga naar 4.
2. Ga ik in verval? JA, ga naar 3; NEE, ga naar 5.
3. Ga in verval, tel je punten, beurt voorbij.
4. Kies een ras.
5. Pak de fiches die je wil gebruiken voor een aanval en val aan. Het veroveren van een gebied kost 2 fiches plus 1 fiche extra voor elk fiche dat er al ligt. Tel je punten, beurt voorbij.

Afhankelijk van het aantal spelers doorloop je dit schema 9 tot 12 keer. De complexiteit zit hem in de eigenschappen van de rassen die maken dat je voordeeltjes hebt bij het aanvallen. Daarbij zijn die eigenschappen in de regels niet altijd even duidelijk beschreven. Wij hebben ons een paar keer vergist in de tovenaars en de skeletten, waardoor deze oppermachtig leken. Maar tovenaars blijken alléén actieve rassen met één fiche te mogen omtoveren, en skeletten krijgen alleen extra skeletten bij nieuw veroverde gebieden. Dat u het maar even weet.

Het mooie van Smallworld is dat het veel drukte, gezelligheid, geklets, 'geruzie' om de speeltafel geeft. Net als bij Risk, maar dan veel vriendelijker. Iedereen die wel eens Risk heeft gespeeld zou ook eens Smallworld moeten spelen. Voor de mensen die Risk leuk vinden omdat ze Smallworld vast ook leuk vinden. En voor de mensen die Risk niet leuk vinden omdat ze Smallworld vast wel leuk vinden. In een 'stroomschema' is dat:
1. Vind u Risk leuk? JA: ga naar 2; NEE: ga naar 2.
2. Probeer Smallworld.

Brei en spelen

Breien kun je leren. En van breiers kun je leren. Enkele slimme breisters (en breiers?) uit Kloosterveen zijn op het idee gekomen om een breicafé te beginnen in de brasserie. Zie colourbleu: breicafe. Twee consumpties verplicht. Dus waarom begin ik niet gewoon een spelletjescafé op dezelfde manier? Misschien wel tegelijk met het breicafé. Leren ze mij breien, en leer ik hun spelletjes. Of zoiets.

Opkomst en ondergang van "zaterdagavond spelletjesavond"

Van pakweg 2004 tot en met pakweg 2010 was het elke zaterdagavond spelletjesavond in ons gezin. Maar tijden en mensen veranderen en tegenwoordig valt er wel eens een avond tussenuit. En ondertussen is de verzameling spellen dusdanig groot geworden dat het gezin niet meer groot genoeg is om ze allemaal af en toe te kunnen spelen. En ook is de spellensmaak wat gevarieerder geworden. Op zaterdagavond komen toch vooral de spellen op tafel die betrekkelijk vlot met chips en fris in de buurt te spelen zijn. De 'zwaardere' spellen blijven in de kast voor speciale gelegenheden. En dat zijn gelegenheden die zich zelden spontaan voordoen.

Tijd dus voor actie. Gelukkig woon ik in de levendige wijk Kloosterveen (Assen) waar zojuist een levendig winkelcentrum (Kloosterveste) gerealiseerd is, inclusief MFA (Multifunctionele accomodatie). Een uitgelezen moment om het betere bordspel nader onder de aandacht te brengen van wijkgenoten. Maar hoe dit aan te pakken? Nou, de eerste stap is gezet, een weblog! Dan komen de spelers vanzelf op me af.

(Dat denk ik niet echt, hoor! Ik heb toch ook minstens een Twitter-account nodig.)