Mondo heeft heel in de verte wel iets weg van Carcassonne. Er zijn vierkante tegeltjes die aan elkaar gepast moeten worden. Daar houdt de vergelijking wel op. Want:
- Je hebt een eigen speelbord waar je de tegels aan elkaar moet passen.
- Je grabbelt gelijktijdig in een stapel tegels om de best passende er uit te vissen.
- Een kookwekker tikt de tijd weg waarbinnen je de opdracht uit moet voeren.
Afijn, je moet zo snel mogelijk een keurig passend landschap aanleggen met:
- Zo veel mogelijk dieren (Elk dier is 1 punt).
- Zo veel mogelijk verschillende gebieden (Elk correct afgesloten gebied is 2 punten).
- Zo min mogelijk actieve vulkanen (Degene met de meeste actieve vulkanen krijgt 1 punt aftrek voor elke actieve vulkaan).
- Zo min mogelijk ongebruikte vlakken (Elk ongebruikt vlak is 1 punt aftrek).
- Zo min mogelijk foute landschapsovergangen. (Elke fout is 1 punt aftrek).
Mondo is daarmee een interessante combinatie van 'gewoon' bordspel, legpuzzel en reactiespel. Je moet snel zijn om de tegels met dieren te kunnen pakken. Maar je moet ook goed opletten dat je niet te veel vulkanen pakt. En dat je je landschappen netjes afsluit. En dat je veel verschillende landschappen maakt. Niet zelden ben je tegen de tijd dat je je eiland netjes hebt dichtgelegd onaangenaam verrast door de grote aantallen vulkanen of legfouten.
Mondo is prettig geprijsd (tegen de 30 euro), geschikt voor alle leeftijden en met name voor gezinnen. Je kunt namelijk de moeilijkheidsgraad per persoon aanpassen. Bijvoorbeeld dat bij kinderen vulkanen geen punten aftrek krijgen. Als ik dan toch wat negatieve punten op mag noemen:
- Er zijn nu al uitbreidingen te koop. Had dat niet meteen meegenomen kunnen worden in het spel zelf?
- Volgens het regelboek moet je de kookwekker zo neerzetten dat iedereen kan zien hoeveel tijd er nog is. Dat is onmogelijk. De cijfers zijn veel te klein daarvoor.