In Naam van de Koning

Naar aanleiding van het vorige bericht in dit weblog heb ik fluks In Naam van de Koning (Age of Discovery) gespeeld. Tot nu toe één keer, met z'n tweeën, dus da's niet representatief.

Er is iets raars aan de hand met dat spel. Het zit in een relatief klein doosje, maar eenmaal op tafel neemt het enorm veel ruimte in beslag. Er zijn namelijk 12 ontdekkingsreistegels die neergelegd moeten worden, elk met genoeg ruimte om scheepskaarten bij aan te leggen. Dan is er ook nog plek nodig voor 3 rijen van 5 scheepskaarten en 5 handelsorderkaarten. O ja, en het scoretableau. En dan heb je nog ruimte voor jezelf nodig voor je schepen, uitgevoerde handelsorders en geld. In je hand heb je dan ook nog handelsorders en actiekaarten. Volle tafel, volle hand.

Je wint dit spel door de meeste punten te halen. Je krijgt punten voor elk schip dat meedoet aan een ontdekkingsreis. Sommige ontdekkingsreizen leveren veel punten op, sommige wat minder. Als de kleur van je schip overeenkomt met de kleur van de ontdekkingsreis krijg je extra punten. Er is een maximaal laadvermogen wat mee kan met een ontdekkingsreis. Het lijkt een slimme tactiek om veel schepen met een laag laadvermogen mee te laten doen met een expeditie.

Meedoen met een expeditie kost geld. Dat geld verdien je door het uitvoeren van handelsorders. Als je een handelsorder wilt uitvoeren moet je genoeg schepen in je bezit hebben om dat in één keer te kunnen doen. Bijvoorbeeld: voor een groene handelsorder met een capaciteit van 3 kun je een groen schip met een laadvermogen van 2 en een groen schip met een laadvermogen van 1 inzetten. Slimmer is het om 1 groen schip met een laadvermogen van 3 in te zetten, want elk schip dat je inzet kost je geld. Je kunt kiezen of je de handelsorder wilt laten uitbetalen in de eerstvolgende beurt, of in de beurt daarna, of in de beurt daarna. Hoe langer je wacht met laten uitbetalen, hoe meer geld je krijgt.

Schepen kosten geld. Je kunt bij het kopen kiezen uit 5 schepen die in een wachtrij liggen. Als je er eentje koopt schuift er een schip uit de rij er achter naar voren. Die rij wordt weer aangevuld uit een trekstapel. Schepen die je inzet bij een handelsorder keren terug naar je vloot nadat de handelsorder uitbetaalt. Schepen die op expeditie gaan leveren punten op, maar komen niet terug.

In je beurt kun je kiezen uit 4 acties, waarvan je 2 verschillende mag uitvoeren:

1. 2 munten pakken. Het is zaak om zo snel mogelijk lucratieve handelsorders uit te voeren, zodat je geen geld hoeft te pakken maar het 'vanzelf' binnen komt rollen.
2. Een handelsorder kopen voor 1 munt. Het kopen van handelsorders en schepen goed op elkaar afstemmen lijkt cruciaal om de 'geldmachine' op gang te krijgen.
3. Schepen kopen. Je moet daarbij op de kleur en de capaciteit letten in verband met de handelsorders en ontdekkingsreizen.
4. Schepen aan handelsorders en ontdekkingsreizen toewijzen. Met handelsorders verdien je geld, met ontdekkingsreizen verdien je punten. Elke toewijzing kost je een munt.

In Naam van de Koning zit slim in elkaar. Je moet goed op je geld letten, want alles kost geld. Je moet goed op de handelsorders letten, want die leveren je geld op. Je moet goed op de schepen letten, want die heb je nodig voor de handelsorders en ontdekkingsreizen. Kortom: je moet overal op letten. Jammer genoeg voelt het niet alsof je op ontdekkingsreis bent. Je legt alleen maar kaarten bij andere kaarten en legt er een blokje op. Op een gegeven moment komt de toch al volle tafel zo vol te liggen dat overzicht houden moeilijk wordt. Dat lijkt me bij een spel met meer personen een nog groter probleem te worden. Bovendien is vooruit plannen dan een stuk lastiger. Je zult dan in je beurt steeds moeten roeien met de riemen die je hebt.

Wat ik nog niet vermeld heb is dat er jokerschepen zijn, actiekaarten en 'speciale orders'. Die veranderen het spel niet wezenlijk. Het zijn wel extra dingen waar je goed op moet letten...

Conclusie: Ik vind het goed bedacht dat je een 'geldmachine' moet bouwen om op ontdekking te kunnen gaan. Mogelijk speel ik het nog een paar keer om dat mechanisme onder de knie te krijgen. Maar ik denk dat het daarna vooral een uitdaging wordt om je spel te optimaliseren. Hoe lang dat interessant blijft weet ik niet. Dit spel zou mogelijk een stuk aantrekkelijker zijn als het wat minder ruimte innam. (Minder expedities? Andere manier om schepen te kopen?) Of als het wat meer sfeer had. (Een echte wereldkaart? Miniaturen?) Of misschien zelfs wel een geheel ander thema. Er zijn andere optimaliseringsspelen (Agricola, Endeavor, Macao, ...) die (nét ietsje) meer sfeer geven en daarom leuker zijn om te spelen, vermoedelijk.

Maar ach: drie euro voor gegeven op een vlooienmarkt, nog in het plastic. Niks om over te zeuren.