Burgers' Zoo en Santiago met vijf

Afgelopen weekend ben ik in de gelukkige gelegenheid geweest om zowel Burgers' Zoo als Santiago een keer te spelen met het maximaal aantal spelers van vijf. Meestal krijg ik niet meer dan drie tot vier spelers bij elkaar voor spellen die met vier tot vijf spelers beter schijnen te zijn. Waaronder dus deze twee.

Bij Burgers' Zoo zijn er met meer spelers meer soorten dieren in het spel. De kans dat je een dier krijgt toebedeeld dat je liever niet hebt, omdat je er geen plek voor hebt, is daarmee groter. Die komen in je tijdelijke verblijf, hopende dat een andere speler het rotbeest van je over wil kopen. Want overbrengen naar de eeuwige jachtvelden kost twee munten.
Aan het eind van het spel had ik al mijn hokken keurig vol. Lekker veel punten. Helaas had ik steeds heel veel dieren gepakt en daardoor ook heel veel dieren in het tijdelijke verblijf, en dus minpunten. De winnares had een oersaaie dierentuin met maar liefst twee hokken met aardvarkens.

Bij Santiago is er met meer spelers meer kans dat je een tegel moet leggen op een plek waar  nog geen water stroomt, zodat je veel geld nodig hebt om de opzichter om te kopen. Santiago is een spel dat je heel gemeen kunt spelen, maar in ons gezelschap was het vriendelijkheid troef. Op het laatst dacht ik nog een gemene streek uit te kunnen halen. Ik zorgde er voor dat ik opzichter was zodat ik de landjes van anderen kon laten verdrogen. Jammer genoeg las ik vervolgens de regels verkeerd zodat ik van mening was dat er in de laatste ronde niets verdroogde. En dus won degene die met één aardappelveld maar liefst 72 Escudos opstreek. Voor de duidelijkheid: in de laatste ronde verdroogt alles wat niet aangesloten is op een kanaal. Het staat helaas een beetje verstopt in de regels.

Al met al van elk spel weer een potje kunnen bijschrijven op het saldo. In geen van beide gevallen een overwinning. Meedoen is belangrijker dan winnen.