De
Spellengek Top-100 zit er weer op. De spellen die wel in mijn lijst stonden maar het niet haalden zijn (inclusief motivatie):
- Puerto Rico
kaartspel. Dit spel kenden we eerder dan de grote broer. Is de
mindere qua spelbeleving en diepgang, maar komt veel vaker op tafel
omdat je sneller kan beginnen en eerder klaar bent. Tegenwoordig
speel ik jammer genoeg alleen maar via de app tegen Carmen, Juan en
Diego.
- Brass. Veel
spellen zijn best vlot te leren omdat ze lijken op andere spellen.
Want je moet grondstoffen verzamelen, of poppetjes aan het werk
zetten. Brass kent geen gelijke. Dus het duurt even voor het in je
hersenpan is doorgedrongen. Als het (steenkolen)vuurtje eenmaal is
opgestookt, dan blijft het branden.
-
Pax Pamir.
Cole Wehrle. Onthou die naam. Na een paar potjes Pax Pamir ben ik
geneigd elk spel van hem blindelings aan te schaffen. Hiervoor is
dat alleen Martin Wallace en Uwe Rosenberg gelukt. Bij die twee heb
ik me weten te beheersen, maar van Pax Pamir heb ik zelfs een tweede
exemplaar aangeschaft. Ik hoop nog een keer uit te kunnen leggen
waarom.
- Town
Builder: Coevorden. De ontwerper, woonachtig in Vancouver, had een
opa uit Coevorden. Vandaar de naam. Ik woon in Coevorden, dus de
creditcard was snel getrokken voor deze kickstarter.
Het spel is geen hoogvlieger, maar ook geen kat-in-de-zak, dus mag
best in deze top 20.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten